De USAAF, de Amerikaanse luchtmacht, heeft in Engeland verschillende vliegvelden in gebruik. Met zware bommenwerpers wordt van daaraf in enorme formaties naar doelen in Duitsland gevlogen. Bij elke vlucht lag het vijandelijk gevaar op de loer.
Op 6 maart 1944 stort er in ‘t Veller op de hoek Tolhutterweg / Strengendijk een zware bommenwerper neer van de Amerikaanse luchtmacht. Het vliegtuig is een B-17G die – vanwege zijn omvang en de enorme bommenlading die het kan vervoeren – in de volksmond ook wel ‘flying fortress’ (vliegend fort) wordt genoemd. In totaal stijgen er die dag maar liefst 730 bommenwerpers op vanaf verschillende Engelse vliegvelden, daarbij vergezeld van jachtvliegtuigen om Duitse jagers op een afstand te houden.
Al op de heenreis naar Berlijn wordt de bommenwerper boven Twente aangeschoten door afweergeschut (FLAK), waarna de brandbommenlading in het toestel explodeert. De bemanning verlaat vervolgens het vliegtuig per parachute en weet deels uit handen te blijven van de Duitsers.
Het toestel vliegt daarna onbemand in zuidelijke richting en crasht uiteindelijk bij Ruurlo.
Iets verderop komt er op 29 april 1944 opnieuw een B-17G bommenwerper neer in ’t Veller, nog geen twee maanden nadat eenzelfde toestel was neergestort. Het enige verschil is dat het dit keer gaat om een noodlanding.
Piloot Hal Nelson slaagt erin om zijn aangeschoten bommenwerper beheerst aan de grond te zetten. Eén bemanningslid is dan al gesprongen, de overige negen worden door verzetsman Hendrik Wieggers opgevangen en weggesluisd via de pilotenlijn. Buikkoepelschutter Robert Zercher moet zijn tocht naar de vrijheid helaas met de dood bekopen.
Meer informatie
Old Reurle: Verlaten ‘vliegend fort’ stort neer in ’t Veller
Old Reurle: Noodlanding van ‘vliegend fort’ in ’t Veller